Wat mij hielp bij het genezen van kanker

Zes tips die je eigen kracht en regie vergroten

Het is oktober. Borstkankermaand. In 2021 was ik één van de 15.000 vrouwen (waarvan ruim 3000 vrouwen onder de vijftig) die de diagnose borstkanker kregen. Ik kwam niets vermoedend bij de huisarts, zat een dag later bij de oncologisch chirurg en kreeg te horen: “U hoeft het komende halfjaar aan weinig anders meer te denken.” Ik werd overspoeld door een intensief behandelplan. Met zware chemokuren en andere medicatie, een operatie, radiotherapie, en nog jarenlange anti-hormoonkuren. Het voelde als een nachtmerrie. Ondanks de goede en lieve ondersteuning van het ziekenhuis voelde ik me ‘verloren’.

Ik hoefde alleen maar op de genoemde momenten naar het ziekenhuis te komen of de medicatie in te nemen. En nog voordat de behandelingen startten, voelde ik me ineens ‘patiënt’. Heel raar, want van het gezwel zelf had ik geen last.  

Ik besloot op zoek te gaan naar wat ik zelf kon doen tijdens dit proces. Om mijn kansen op overleving te vergroten en er het beste van te maken. Wat ik toen leerde, gun ik alle mensen met (en zonder) kanker. Je kunt namelijk enorm veel doen qua gezonde leefstijl en complementaire zorg, en dat wordt gelukkig steeds meer erkend. Maar ik besefte ook: de echte kracht begint in je hoofd!

Deze foto is gemaakt op 25 mei 2021 in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen. Ik heb op mijn hoofd een coldcap, die voor hoofdhuidkoeling zorgt. Deze ijskoude koeling heeft voorkomen dat ik mijn haar volledig kwijt raakte. Aan mijn rechterarm is het infuus al aangelegd, en niet lang na het maken van deze foto kreeg ik mijn eerste chemokuur toegediend.

Ik heb geluk gehad. Althans dat zegt men… Want ik had heel weinig last van de chemokuren. Ik bracht de dag erna mijn dochter weer naar school. En mijn tumor was na de helft van de chemo-behandelingen volledig weg. Dat zagen ze eigenlijk nooit. “Niet bij mijn tumor type”, zei de oncologisch chirurg. Wat ik dan gedaan had…? 

Volgens mij is het niet zomaar ‘geluk’ of een ‘wonder’. Sterker nog… Het is mijn grootste wens dat meer vrouwen en mannen met kanker zouden leren hoe je zelf als patiënt actief kunt helpen om jezelf te genezen. Ja, dat lees je goed… Jezelf helpen om jezelf te genezen. Daarover horen we weinig, vanuit de opvatting dat je mensen valse verwachtingen zou kunnen geven.

Ik vind het een gemiste kans. Want wat als we wel aan mensen vertellen over hoe je met je gedachten je overlevingskansen kunt vergroten? Hoe je de behandelperiode draaglijker kunt maken? Wat zou dat aan leed kunnen besparen!

Tijdens mijn ziekte ben ik met diverse medische en wetenschappelijke professionals in aanraking gekomen die zelfgenezing onderzoeken en inzetten. Ik heb heel veel informatie vergaard, uitgeprobeerd en doorvoeld, en onderzocht wat de onderliggende mechanismen zijn. En nu wil ik deze kennis en kunde heel graag helpen verspreiden in de wereld.

Hieronder een zestal tips die mij erg hielpen en ik iedereen zou aanraden:

1.     Laat het woord kanker los. Het woord kanker is erg beladen. Vol negativiteit, angst, stigma, ‘zwak, ziek en misselijkheid’, en dodelijk. Niet gek dat we daar het liefste ver van blijven. En nu moet jij zeggen ‘ik heb kanker’. Ik kreeg van Henk Franssen de tip om het woord los te laten. Om zelf een ander woord te bedenken. Het vaakst zei ik ‘ik kreeg de diagnose kanker’. Zo hoefde ik me niet blijvend met deze vreselijke term te identificeren. Voor mij gaf dat veel rust en vrijheid om me niet zo zeer patiënt of ziek te hoeven voelen.

2.     Heb jezelf lief. Ga niet vechten met je tumor en lichaam, maar geef jezelf liefde. Het klinkt in eerste instantie raar, maar ga eens met je volle aandacht naar het lichaamsdeel gaat waarin het gezwel zich bevindt. Stel je voor dat je het knuffelt of liefde stuurt. Neem hiervoor de tijd en je zult verrast zijn wat er gebeurt. De ervaring bij mezelf en bij mensen die ik nu begeleid, is dat pijnlijke en harde plekken zacht worden. Opgekropte gevoelens komen boven en na het voelen hiervan volgt er ontlading en ontspanning.

3.     Leef in het moment. Als je écht in het nú bent... is er dan nog een probleem? Wellicht is die er als je aan de toekomst denkt en je zorgen maakt. Maar als je dat loslaat en alleen over het nu nadenkt? Als je luistert naar je lichaam en toegeeft aan de behoefte dat het nu heeft, dan kun je zelfs in de behandelperiode volledig gelukkig zijn.

4.     Wees gelukkig en dankbaar. Zelf zag ik de periode als een kans om te groeien. Net als het liedje ‘Het regent zonnestralen’ van Acda en de Munnik waarin Herman een nieuwe kans kreeg, is dit bij uitstek een periode om echt te doen waar je plezier van krijgt. Om elke dag ten volste te ervaren. En hoe het helpt? Het ervaren van geluk en dankbaarheid zorgt voor hartcoherentie, een staat waarbij er een verhoogde samenwerking is tussen het hart en het brein. Als dit optreedt, dan draait het natuurlijke en herstellende vermogen van je lichaam op volle toeren. Op dit moment doet Joe Dispenza in Amerika wetenschappelijk onderzoek om de effecten van hartcoherentie door meditatie bij kankerpatiënten te bevestigen.

5.     Heb vertrouwen. Accepteer de situatie die je hebt, maar geloof niet zomaar de prognose. Elke overlevingskans is een kans, en hoe laag het percentage overleveraars ook, jij kunt die uitzondering zijn. De verwachting dat je nog maar kort te leven hebt, is een nocebo (een omgekeerd placebo). Als je dat gelooft, is de kans dat het werkelijkheid wordt, groter. Wat ons vaak weerhoudt om te vertrouwen is de angst om te verliezen wat je lief is. Het is bevrijdend als je naar die angsten kunt kijken en ze kunt doorvoelen. Het helpt om dit samen met iemand te doen.

6.     Zoek positieve inspiratie. Het behandeltraject is zo heftig, dat het heel logisch is dat je er soms even doorheen zit. Dat je even niet meer weet hoe het verder moet, en de moed wilt opgeven. Op die momenten helpt het om te lezen of te horen over mensen met wie het goed gaat. Over medische wonderen en mensen die spontaan genazen, bijvoorbeeld uit het boek Radicale Remissie van oncologe Kelly Turner. Of volg mensen die zo in hun kracht staan, dat de energie er vanaf spat. Die energie is namelijk inspirerend. Het motiveert en geeft hoop en levensenergie. En het brengt je even op andere, fijnere gedachten. Dat is veel prettiger dan te horen over andere mensen die recent zijn overleden. Of die het óók hebben en met wie het slecht gaat. (Dus ken jij iemand die kanker heeft, hou die verhalen dan alsjeblieft voor je.)

Deze tips zorgen voor een positieve mindset en meer innerlijke kracht. Ook al is het niet altijd makkelijk als je ziek bent, het is mijn overtuiging dat ze ook dan enorm behulpzaam zijn. Vanuit acceptatie en zingeving bieden ze de mogelijkheid om deze moeilijke periode aangenamer, gelukkiger, en mogelijk gezonder door te komen.

Ik heb bovendien ervaren dat ze me hielpen om de regie over mijn leven te hervinden, waardoor ik minder met mijn ziekte bezig was en juist meer ging leven! 

---

Zoals je hierboven al kon lezen ben ik helemaal genezen, en heb ik mijn leven weer kunnen oppakken. Met nog veel meer bezieling, plezier en bewustzijn dan voorheen. Het doormaken van dit ziekteproces heeft me veel gebracht.

Mijn artsen vonden het destijds fijn om mijn verhalen en tips te horen. Mijn oncologe gaf aan dat ze er weinig over geleerd had, maar dat het fijn zou zijn als iemand dit stokje zou oppakken. Deze blog was voor mij een eerste uiting om deze kennis te verspreiden en anderen te ondersteunen om hun kankertraject vanuit vertrouwen en kracht in te gaan.